Op zaterdag 31 oktober bezoek ik vol goede moed een energieneutrale woning. Die dag is er een rondleiding van 033Energie, het duurzaamheids-vehikel van de gemeente Amersfoort. Al langer heb ik ambities om te verhuizen naar een grotere woning, met mooiere tuin, groter kantoor aan huis, dichtbij school, speelgelegenheden, opa en vriendjes. Én ik wil een huis met de mogelijkheid om met veel zonnepanelen, een warmtepomp en van alles energieneutraal te gaan wonen. Want op onze huidige woning (aflopend dak richting noorden) passen maar een schamele 5 panelen. Door twee technische mannen word ik, samen met twee andere mannelijke bezoekers voorgelicht over convectoren, vermogens, kierdichting en allerlei andere spannende onderwerpen. Ik vind het wat!
Enthousiast kom ik thuis van mijn bezoek. Vrouwlief vraagt of het wat was (zij vertrouwde het mij toe zou wel op de kinderen passen) en enthousiast laat ik haar foto’s zien van convector, pelletkachel, warmtepomp etcetera. “Maar dan moet ik dus elektrisch koken?” Eeeuhhh ja, want we hebben verwarming van de warmtepomp, water van een zonneboiler en elektrische boiler. Dus we kunnen dan helemaal van het gas af – hoe gaaf is dat!? “En dat kost 25.000 euro. Maar op de nos-app las ik dat Nederland binnen 15 jaar gasvrij moet worden. Dus waarom zouden wij nu 25.000 euro gaan investeren, als straks de grote golf komt en dat voor iedereen geregeld gaat worden?”.
Nog los van dat het duidelijk is wie bij ons thuis de broek aan heeft, is ook duidelijk dat ik uit een ander vaatje moet tappen om mijn vrouw hierin mee te krijgen. Een paar dagen later zie ik dat Elon Musk met Tesla een heel ander vaatje te pakken heeft. Hij presenteert zonnepanelen in dakpannen, als oogstrelend alternatief om de overbuurvrouw de ogen mee uit te steken. ”The tiles, made from glass, are intended to be a more attractive way to add solar panels to homes, compared with currently-used solar technology.” Hij presenteert de zonnepanelen op de oude set van de televisie-serie Desperate Housewives, een hitserie onder vrouwen.
De conclusie is thuis, wat ik ook altijd aan corporaties vertel en meemaak op voorlichtingsbijeenkomsten over zonne-energie:
- De klant denkt “people – profit – planet”. Allereerst gaat het om: leef ik er prettiger mee? Hoeveel rommel geeft het? Pas daarna komt de vraag: levert het me financieel wat op? En tot slot: oh ja, het milieu. Natuurlijk zegt iedereen dat ze het doen voor het milieu, maar de aankoopbeslissing wordt toch vaak gedreven door andere motieven. Ook geld is niet nummer 1. Een app waarmee je op een verjaardagsfeestje je zwager kunt laten zien hoeveel jouw zonnepanelen in september opleverden, is absoluut een sellingpoint.
- De beslisser heeft niet zoveel met techniek. Zij wil wel tekenen voor de zonnepanelen, maar alleen als er eerst iemand is langsgeweest die precies vertelt waar de omvormer komt, hoe groot die is, of deze herrie maakt. En hoe het kabeltje dan gaat lopen, of deze netjes wordt weggewerkt.
Dat blijft even wennen voor mannelijke technische projectleiders van corporaties. Maar gelukkig weten zij in veel gevallen ook nog hoe het ging toen zij gingen verhuizen, een nieuwe keuken/badkamer, of zonnepanelen aanschaften… En nagenoeg elke corporatie beschikt over vrouwelijke communicatiemedewerksters die zich bijzonder goed in de klant kunnen inleven.
