Do’s en don’ts: in welke constructies werkt zon wel en (nog) niet

Het valt me op dat gerenommeerde zonne-energie-aanbieders en adviseur erg druk zijn met allerlei “innovatieve constructies”.  Voor mij een raadsel waarom. Tijd voor een vrijdagmiddag-shortguide do’s en don’ts.

DO’S: EENGEZINSWONINGEN, COLLECTIEVE METER, SDE+

Het potentieel voor zonnestroom op eengezinswoningen is gigantisch. Hier realiseren we voordeel voor huurders (woonlasten 2-4% omlaag bij gezonde exploitatie door verhuurders), en kunnen we aantallen maken. De vraag vanuit de markt is groot, soms zelfs groter dan ik aankan met mijn team van onderaannemers. Bij zon-leveranciers zie ik soms hetzelfde.

Daarnaast kunnen we veel halen door zonnepanelen aan te sluiten op de collectieve meters van appartementen-complexen. Nadat het verbruik op de collectieve meter is teruggebracht door zinvolle besparingen zoals verlichting (www.flatopled.nl) en zuinigere liftmotoren, zit het verbruik rond de 30.000 kwh. Met zonnepanelen kan in veel gevallen 25.000 kWh duurzaam worden opgewekt, met goed rendement. Het is tijd voor een duurzame aanval op de servicekosten.

En de SDE+-subsidie is nog niet op, en wordt steeds hoger. Daarmee komen ook grote flats van corporaties in beeld. Mijn collega’s van Encon zijn hier druk mee.

MISSCHIEN: EXTERNE INVESTEERDERS

Externe investeerders op daken van corporaties. Er is niet heel veel voordeel, maar constructies om dit te doen worden steeds slimmer. Zeker voor corporaties die snel willen verduurzamen zonder investering, kan het interessant zijn dit aan te bieden. Met enkele banken en investeerders ben ik sector-brede modelcontracten aan het uitwerken (onbetaald, idealisme), en voor enkele corporaties doe ik keuze-trajecten (betaald).

DON’TS: POSTCODEROOS, HERMAN, INDIVIDUELE SYSTEMEN OP FLATDAKEN

Ik zie veel initiatieven gericht op innovatieve constructies. Met veel risico’s voor woningverhuurders volgens mij:

1. Herman de zonnestroomverdeler is een oplossing die zonnestroom verdeelt naar individuele appartementen op daken van flats. De investering per wattpiek is veel hoger dan op een eengezinswoning, want er komen veel meer kabels bij kijken. Daarnaast is er meer beheer nodig. Ik heb nu bij twee corporaties de offertes gezien, waarbij het niet uit blijkt te kunnen. Nog los van de businesscase, zie ik risico’s rond referenties (naar mijn informatie nog weinig), en rond regelgeving/salderen (ben je met een Herman voor energiebedrijf aan het spelen en moet je dus energiebelasting afdragen?). Vooropgesteld dat het een leuk bedrijf is met enthousiaste medewerkers, en dat het leuk is dat ze de Herman Wijffels-prijs hebben gewonnen, ben ik erg benieuwd naar praktijkervaringen o.b.v. de eerste projecten. Volgens mij hebben er voldoende partijen gehapt, en is het nu een kwestie van wachten op ervaringen die wellicht en hopelijk mijn kritiek weerleggen / gaan zorgen voor schaalvoordelen / technische verbeteringen.

2. Energie-akkoord / postcoderoos. De postcoderoos is bedoeld voor zonneparken in het weiland, en voor eindeloos grote sporthallen waar heel veel zonnepanelen op kunnen. Daar kan de businesscase uit. of zou het uit moeten kunnen. Dus niet bij corporaties in de randstad, die hele hoge daken hebben waar al van alles op staat. De investering per wattpiek is daar te hoog om uit te kunnen met een revenue van 16-17 cent. Ook hier adviseer ik enige terughoudendheid.

3. Individuele systemen op flatdaken. Mag het of mag het niet qua regelgeving/salderen/energiebelasting? Diverse partijen zeggen van wel, maar ik mis het bewijs. Ik zeg van niet, of in ieder geval niet overtuigd. Nog los daarvan: wie mag er dan met zijn systeem op het dak? Hoe gaan we dat beheren? Werkt de vierde verdieping mee als meneer op de derde verdieping zon op het dak wil? In nieuwbouw is dit een interessante manier om een lage epc te halen (met leuk project bezig, epc 0,6 –> 0,3 alleen door zon!) maar in bestaande bouw geloof ik er nog niet in.