Het is een open deur: eerst isoleren, dan je installaties goed afstellen en op je gebruik letten, en dan pas zonne-energie gebruiken. Zo staat het ook in het rapport zonnighuren. “Zonne-energie is de kers op de taart”, roep ik nu overal.
Toch zie ik een aantal bijzondere dingen in de projecten waar we bezig zijn.
- Projectleiders vastgoed die met nors gezicht en armen over elkaar zitten te luisteren naar het verhaal. Pas als ik vertel dat het alleen geschikt is voor woningen die gelijktijdig geisoleerd worden of al geisoleerd zijn, breken ze los. Ja, inderdaad! En wij moeten nog zoveel isoleren, en dat lukt al niet, want die bewoners willen niet. Vaak ontstaat dan wel een interessante discussie of zonne-energie (superduidelijk wat het aan besparing oplevert, want je kunt het aflezen) en isolatie-programma’s (wat minder duidelijk, want afhankelijk van gedrag) elkaar kunnen versterken.
- We praten in de grote steden veel en lang over flats met een collectief verbruik rond de 10.000 kwh. Daar kan de businesscase zonne-energie uit. Maar niet alleen die businesscase!! Wat te denken van led-lampen, of gewoon wat beter beheer van een aantal collectieve installaties. De bus van de Woonbond rijdt deze week door het land om daar aandacht voor te vragen. En terecht, over quick wins gesproken.
Een afgeleide hiervan is dat er veel discussies zijn over wel of niet zelf investeren en doelmatigheidsafwegingen. Wie zijn toch die rare lui die, juist in deze tijd, met iets als zonnepanelen om de hoek komen zetten?! In mijn beleving zijn er een paar segmenten aan te wijzen waar het kan en gewoon gaat gebeuren. De variant zal afhankelijk zijn van de mate waarin de voorraad al geisoleerd is en de kaspositie van de corporatie:
- in de randstad zijn flats interessant, en willen derden investeren of de corporatie extra financieren buiten WSW om. Een interessante combinatie voor corporaties zonder geld die toch willen vergroenen.
- buiten de randstad hebben een flink aantal corporaties hun eengezinswoningen qua isolatie goed op orde. De zonnepanelen brengen de voorraad naar label B als de klant daar om vraagt, of bij mutatie of gepland onderhoud. Hier is voldoende investeringscapaciteit. Daar zit de kans voor de sector.
- op andere plekken zal er geen of weinig actie ontstaan bij de eengezinswoningen. Daar zal altijd een huurder zijn die echt iets wil, of de corporatie daar aan toe is of niet. Daar is zav-beleid aan de orde om wildgroei te voorkomen en die individuele, prijzenswaardige, huurder, toch een reeel aanbod te doen.
Met veel plezier helpen we corporaties op een dergelijke “no nonsense”-manier zonne-energie tegen hun voorraad, kaspositie en ambities aan te leggen. De discussie verschuift van of het kan, naar waar we het willen. En hoe we het in 2013 gaan doen. Naast een heleboel isolatie-plannen, komen er in 2013 ook een leuk aantal kersen op de taart. Want zeg nou zelf, dat maakt het wel nét effe af…
